Altijd wanneer ik op de fiets naar mijn boksschool ga, kom ik langs ijsbaan de Vechtsebanen. Afgelopen winter viel het mij op dat, in de periode dat de ijsbaan open is, er achter de hal van de ijsbaan enorme bergen sneeuw liggen. Deze bergen sneeuw zagen er ontzettend aantrekkelijk uit en steeds als ik daar fietste dacht ik: wat zou het toch leuk zijn om daar met mijn dochter een grote sneeuwpop van te maken. Ze is inmiddels bijna vijf en aangezien we in Nederland vaak niet echt mooie witte winters hebben, heb ik nog nooit een écht goeie sneeuwpop met haar gemaakt. Tussen die bergen sneeuw en waar ik fiets is een sloot en heel hoge braamstruiken. En een hek, je komt er dus niet makkelijk bij.
Door mijn werk als levenseindebegeleider ben ik veel bezig met de dood en met het feit dat het leven zomaar ineens afgelopen kan zijn. De volgende gedachte kwam daardoor ik mij op: als ik zou weten dat ik niet lang meer te leven had, dan zou ik waarschijnlijk actie ondernemen op deze kleine wens. Of iemand in mijn omgeving zou me daarmee helpen en dan zouden we de ijsbaan vragen of ik daar met mijn dochter een sneeuwpop mocht komen maken. De wensen van mensen die stervende zijn, zijn in mijn ervaring namelijk vaak helemaal niet zo groot of ingewikkeld: nog één keer naar de voetbalwedstrijd van een kleinkind, nog één keer de zee zien of nog één keer met de kinderen naar de dierentuin.
En toen besefte ik me: daar hoef ik toch niet mee te wachten tot het noodlot toeslaat?!
Dus ik mailde de ijsbaan. Nog diezelfde dag kreeg ik een vriendelijke mail terug. De meneer van de ijsbaan snapte dat het een heel leuk idee leek, maar dat het (natuurlijk) geen sneeuw was maar ijsschaafsel en dat dit niet geschikt is om sneeuwpoppen mee te bouwen. En dat ik best mocht komen kijken met mijn dochter en aan mocht bellen bij het hek. Nog geen week later werd het warm en was het ijsschaafsel zo goed als verdwenen.
Ja, een beetje een anticlimax wel… Maar het punt dat ik wil maken is: heb jij een wens, iets wat al een tijd in je hoofd zit maar waar je nog geen werk van gemaakt hebt? Waarvan je steeds denkt: dat komt nog wel een keer. Go for it! Wacht niet met leven tot je te horen krijgt dat je niet zo lang meer hebt maar haal er nu al uit wat er in zit. Je weet gewoon nooit hoe lang je de kans nog hebt.
Dus, welke wens heb jij?